لوله چیست؟

لوله یک لوله توخالی با سطح مقطع گرد برای انتقال محصولات است. این محصولات شامل مایعات، گاز، گلوله، پودر و غیره است. کلمه لوله به عنوان متمایز از لوله برای استفاده از محصولات لوله‌ای با ابعادی که معمولاً برای سیستم‌های خط لوله و لوله‌کشی استفاده می‌شود، استفاده می‌شود. در این وب سایت، لوله های مطابق با الزامات ابعادی:ASME B36.10لوله فولادی فرفورژه جوشی و بدون درز وASME B36.19لوله فولادی ضد زنگ مورد بحث قرار خواهد گرفت.

لوله یا لوله؟

در دنیای لوله کشی از اصطلاحات لوله و لوله استفاده خواهد شد. لوله معمولاً با "اندازه اسمی لوله" (NPS) با ضخامت دیواره با "شماره برنامه" (SCH) مشخص می شود.

لوله معمولاً با قطر خارجی (OD) و ضخامت دیواره (WT) مشخص می‌شود که بر حسب سیم گیج بیرمنگام (BWG) یا بر حسب هزارم اینچ بیان می‌شود.

لوله: NPS 1/2-SCH 40 یکنواخت تا قطر خارجی 21.3 میلی متر با ضخامت دیواره 2.77 میلی متر است.
لوله: 1/2 اینچ x 1.5 یکنواخت تا قطر خارجی 12.7 میلی متر با ضخامت دیواره 1.5 میلی متر است.

کاربردهای اصلی لوله در مبدل های حرارتی، خطوط ابزار و اتصالات کوچک روی تجهیزاتی مانند کمپرسورها، بویلرها و غیره است.

مواد برای لوله

شرکت های مهندسی مهندسان مواد برای تعیین مواد مورد استفاده در سیستم های لوله کشی دارند. اکثر لوله ها از فولاد کربنی (بسته به خدمات) با استانداردهای مختلف ASTM تولید می شوند.

لوله کربن فولادی قوی، انعطاف پذیر، قابل جوش، قابل ماشینکاری، قابل قبول، بادوام است و تقریباً همیشه ارزانتر از لوله های ساخته شده از مواد دیگر است. اگر لوله کربن فولادی بتواند الزامات فشار، دما، مقاومت در برابر خوردگی و بهداشت را برآورده کند، انتخاب طبیعی است.

لوله آهنی از چدن و ​​چدن داکتیل ساخته می شود. مصارف اصلی آن برای خطوط آب، گاز و فاضلاب است.

لوله پلاستیکی ممکن است برای انتقال مایعات خورنده فعال استفاده شود و به ویژه برای جابجایی گازهای خورنده یا خطرناک و اسیدهای معدنی رقیق مفید است.

لوله های فلزات و آلیاژهای دیگر ساخته شده از مس، سرب، نیکل، برنج، آلومینیوم و فولادهای ضد زنگ مختلف را می توان به راحتی به دست آورد. این مواد نسبتاً گران هستند و معمولاً به دلیل مقاومت خوردگی خاص آنها در برابر مواد شیمیایی فرآیند، انتقال حرارت خوب آنها یا به دلیل استحکام کششی آنها در دماهای بالا انتخاب می شوند. مس و آلیاژهای مس برای خطوط ابزار، پردازش مواد غذایی و تجهیزات انتقال حرارت سنتی هستند. فولادهای ضد زنگ به طور فزاینده ای برای این موارد استفاده می شوند.

لوله خط دار

برخی از مواد که در بالا توضیح داده شد، برای تشکیل سیستم‌های لوله‌کشی ترکیب شده‌اند.
به عنوان مثال، یک لوله فولادی کربنی را می توان به صورت داخلی با موادی که قادر به مقاومت در برابر حملات شیمیایی است پوشش داد و استفاده از آن برای حمل سیالات خورنده اجازه می دهد. آسترها (مثلاً تفلون) را می توان پس از ساخت لوله کشی اعمال کرد، بنابراین می توان قرقره های کامل لوله را قبل از آستر ساخت.

سایر لایه های داخلی می تواند شامل: شیشه، پلاستیک های مختلف، بتن و غیره باشد، همچنین پوشش هایی مانند اپوکسی، آسفالت قیری، روی و غیره می توانند به محافظت از لوله داخلی کمک کنند.

موارد زیادی در تعیین متریال مناسب مهم هستند. مهمترین آنها فشار، دما، نوع محصول، ابعاد، هزینه ها و غیره است.